Początkujący;-/

[stokrotka27-77]

Witam wszystkich serdecznie,mam na imie Beata.Moj Tata tydzien temu przeszedl operacje wyciecia guza na jelicie grubym, w efekcie czego wykonano stomie.Jest mlodym mezczyzna, ma 54 lata, ma przyjaciołke, z ktora w maju bierze ślub, no i nas, dwie corki.Jest to dla nas wszystkich bardzo nowa sytuacja.Tata ogolnie przyjął wiadomość dobrze, my tez już przywykłiśmy.Ta pierwsza wiadomość o stomii była szokująca, ale już jest ok.Niemniej jednak prosze o jaki kolwiek kontakt, rozmowe, wymiane doświadczeń, rozmowe...Przyda nam sie wszystkim, bo dopiero powolutku wchodzimy w temat, uczymy sie...To dla nas nowe, troszke inne życie Wiem, że damy rade,ale panstwa słowa napewno pomogą...Pozdrawiam serdecznie, córka Bronka, Beata

[kukuleczka7]

Witajcie,
takich pogodnych wpisów najbardziej chyba tu potrzeba.
Zapewne świetnie poradzicie sobie we trzy z opieką nad chorym. I o to chodzi , bo w "kupie" siła.
W razie pytań piszcie na kukuleczka7.69@tlen.pl
pozdrawiam .

[javes]

Dziewczyny! Trzymajcie sie!
Macie pytania piszcie e-maila: info@stomicy.org,
lub dzwońcie : 0 693 11 72 12 w tygodniu w godz. od 12.00 do 18.00
Pozdrawiam gorąco.

[czekarp]

napewno poradzicie z tym problemem. podobną operacje miałem i ja.obecnie jestem po chemioterapii.jestem pełen optymizu bo tylko pogodzenie się z losem i mając optymizm daje nadzieje na wyleczenie.zmieniłem sposób odrzywiania w zwiazku z choroba, jesli potrzebujecie informacji to chetnie sie podziele. czekarp@wp.pl

[witszu]

Własnie przegladam sobie forum Witam serdecznie . Tu w miare mozliwości nawzajem pomagają wszyscy wszystkim . Napewno nowa sytuacje jest zaskakująca , powiedział bym nawet szokująca . Ale dzieki temu możemy żyć....jak piszesz brać nawet ślub , planować zobie to życie i najważniejsze cieszyć sie nim. Z czasem przyzwyczajamy sie do nowych warunków , akceptujemy je , a dzieki wsparciu i wyrozumiałości bliskich z kazdym dniem wracamy do w miare normalnego życia. Mam wiećej lat niz Pani Tata (wiele więcej) stomie rownież mam dłużej . Dzieki niej jestem w pełni sprawnym człowiekim , a czasem drobne uciążliwosci staram sie przyjmować spokojnie. Jeżdze autem,rowerem,pływam latem ,( moi znajomi pracują najnormalniej ) , czynny tryb życia poprawia kondycje i samopoczucie. Chetnie z Pni Tatą wymienie się czasem doświadczeniem i wiadomościami.
Pozdrawiam W.Sz.

[zawira]

Z

[czekarp]

Pozdrawiam i życzę wytrwałości Tobie i Twej cioci.Wiem ze był to cios ,ale wiesz mi można i z tym życ godnie. Los tak sprawił że znalazłem się na podobnej drodze,też mam na stałe te ;dogodności; można i to przyjąć jako dar że życie zostaje .Dziwię sie że będąc w klinice musieliście sami dochodzić do sprawności obsługi stomii.Moje zdziwienie bieże sie z tego że przeszedłem podobną drogę w 2 klinice w Białymstoku ,od pierwszego dnia po operacji byłem pod opieką pielęgniarki stomijnej ,pomimo 9 miesięcy obcowania ze stomią zawsze moge liczyć na tą pomoc , a jest nią p. MAJEWSKA , jej chwała i wdzięczność za to co robi słysząc opinie z innych stron naszego kraju,a powino być wszedzie tak samo.Kiedyś Białystok był okreśany miastem ;b; myslę że to diametralnie sie zmieniło .Wracając do problemów poruszonych w wypowiedzi podpowiadam ze aby zmniejszyć zagrożenie przeżutów należy zmienic diametralnie dietę celem zwiększenia dostarczenia organizmowi odrzywczych i prawidłowych składników .Pozdrawiam
p.s wyrazam też wdzięczość całmu zespołowi pracowników 2 Kliniki Chirurgii Akademickiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku ,moja wdziecznośc jest podyktowana tym że byłem ich pacjetem i że teraz piszę to zawdzięczam przedewszystkim p. dr. Bandurskiemu za (pokrojenie mnie) a stało się to za przychylnością i wsparciem p.dr hab ordynatora kliniki Bousława Kędry i wielu innych osób którze pomogli mi przejść ten trudny zakret mejgo życia.